Voorts kende men bister-inkt dat bestond uit teerhoudend roet van verbrand harshoudend hout. Ook kende men sepia-inkt. Dit soort inkten bestond al omstreeks 500 v.Chr.
De ijzer-gallusinkt (ook: ferrotannine-inkt of ijzergalnoteninkt) werd omstreeks de 11e eeuw ontdekt. Ze worden gevormd door een reactie van looizuur, dat in de galappels aanwezig is, met een
(geplukt van internet)