De eerste inkten waren in gebruik bij de Chinezen en de Egyptenaren en later bij de Arabieren. Ze dateren van 500 v.Chr. of ouder en ze waren gebaseerd op roetdeeltjes die in suspensie werden gehouden door gom of hars. Roet of lampenzwart kon onder meer worden verkregen door onvolledige verbranding van plantaardige oliën, zoals sesamolie en Chinese houtolie.

Voorts kende men bister-inkt dat bestond uit teerhoudend roet van verbrand harshoudend hout. Ook kende men sepia-inkt. Dit soort inkten bestond al omstreeks 500 v.Chr.

De ijzer-gallusinkt (ook: ferrotannine-inkt of ijzergalnoteninkt) werd omstreeks de 11e eeuw ontdekt. Ze worden gevormd door een reactie van looizuur, dat in de galappels aanwezig is, met een

(geplukt van internet)