eenduidig spreken. Daarom gaan parabels steeds terug naar de dubbelheid van woorden. Deze dragen een beeld in zich. In pragmatische taal versmallen wij onze horizon.
Parabeltaal stoelt niet op onze 'prét-â-porter'-cultuur noch kent ze een pasklaar antwoord
(citaat n.a.v. schrijver die wordt afgerekend om zijn KRACHTELOZE PARABELTAAL)
