In googletocht naar eerder gebruik van dit woord stuiten wij op brief van Theo van Doesburg, zie onderstaand;
'Dat had het uitgangspunt van de groote revolutie moeten worden denk je niet ? ...
Ik weet niet hoe het er mee staat in Europa. Maar (Ik houd sinds een dag of 8 de berichten niet meer bij). Het kan mij op 't moment niet veel schelen, daar ik in mijn verwachtingen ben teleurgesteld.
Wanneer men eens nuchter met de menschen van deze verrotte maag spreekt hoe walgt je dan die heele caricaturale stam van imbécile wilden en idioten. Hun gore, luizige schedels zijn gevuld met een soort rochelgroene snert en daarin drijft slechts een vunzige gedachte is Geld ...
Hun dorre snuiten zijn nooit vertrokken door den heiligen glimlach van het ideaal. Het eenige en groote ideaal: te vechten, vechten, vechten, tegen al wat van leugen stinkt.'