'Ik ben van rood!' zegt zij, 'het rood en oranje van Chinese of Indiase tempels. Hierin is nauwelijks wit toegepast. Ik weet dat een rode vloerbedekking doorgaans dood slaat, maar bij Marmoleum gebeurt dat niet. Het spiegelt en krijgt daardoor een warme tint.
' Aanvankelijk koos zij voor een bijna effen vloer in postbusrood.
Toen bleek dat deze niet rijk genoeg zou worden, voegde zij sliertige 'kabbeltjes' geel en oranje toe. Zij maken de vloer levendig, bijna viltachtig, alsof hij van stof is.
(geplukt van internet)
